Peace of mind – part 2

Getwijfeld of ik dit zou delen, maar ik doe het toch. Voor degene die zich hierin herkent.

Dus…..here it goes…

 

~ In de chaos van vandaag de dag, de drukte in huis, neem ik steeds vaker een moment voor mezelf.

Zoek ik de stilte op via yoga, meditatie of een wandeling.

In de stilte hoor ik een stem die luider is dan die van mezelf.

Krijg ik woorden die ik zelf niet bedacht heb.

 

Anders dan normaal luister ik nu wel naar de woorden en laat ik het stromen.

Ik besef mij dat ik dit vaker heb gehad.

Altijd in de veronderstelling dat het stil in mijn hoofd moest zijn tijdens enige vorm van meditatie.

En door deze overtuiging dus altijd de woorden weg ademde.

 

Zo nu en dan heb ik de afgelopen jaren nog wel het een en ander onbewust van boven kunnen opvangen.

Maar niet zoals de afgelopen weken tot mij is doorgekomen.

In stilte komen de woorden in grote hoeveelheid mij tegemoet.

Ik ontvang de woorden en begrijp dat ik er iets mee behoor te doen.

 

Voorheen kon ik door diverse overtuigingen denken dat ik deze woorden niet mocht gebruiken. Verwarde ik de woorden met mijn gedachten.

Waar haalde ik het lef of de arrogantie vandaan om dit soort van “goddelijke woorden” te gebruiken?

 

Inmiddels heb ik, na 10 jaar zelfonderzoek en oefening, pas het verschil ontdekt tussen mijn gedachten en de stem.

Ik hoor een stem, klaarblijkelijk niet die van mij, maar wel klinkend als die van mij.

En het gaat dus niet om mij. Niet om mij als persoon en zo heeft mijn ego dat inmiddels ook begrepen.

 

Ik loop hier op aarde rond in mijn vorm. Ontwikkeld op deze manier, omdat dat nodig was, maar niet nodig is wanneer ik als middel dien.

Dat wat ik tot mij heb genomen om mij in deze vorm op aarde te manifesteren, mag ik loslaten wanneer ik woorden doorkrijg.

Wanneer ik de woorden hoor, mag mijn aardse ik naar de achtergrond, zodat mijn ziel kan horen wat het universum te vertellen heeft. ~